Kuba (Mateusz Banasiuk) to dobrze zapowiadający się pływak trenujący na AWF. Mieszka razem z matką (Katarzyna Herman) i dziewczyną Sylwią (Marta Nieradkiewicz) w mieszkaniu na jednym z szarych blokowisk. Jest przystojny, krótko ostrzyżony, silny, jak trzeba to użyje argumentu pięści, można rzec typowy samiec alfa. Jednak z pozoru poukładane życie, zmienia się gdy poznaje Michała (Bartosz Gelner), delikatnego i chłopięcego; obaj momentalnie się w sobie ... zakochują. Od tamtej pory już nic nie jest tak pewne, jak było do tej pory. To uczucie budzi w nim satysfakcję jak i przerażenie. Targają nim wątpliwości, przy Michale czuje się szczęśliwy, lecz Sylwia nie daje za wygraną walcząc o jego względy do samego końca.
Myślę, że to dobra historia, która ukazuje miłość homeseksualną jako uczucie równe do tej miedzy mężczyzna a kobietą. Jednak film wydaje się być niepoukładany, skąpy. Scenariusz nie wciąga widza, nie pozwala się wczuć w przedstawiane wydarzenia. Przepełniony jest też odważnymi scenami miłości, które zabijają film, gdyż swą płytkością nie wnoszą nic do obrazu. Niestety niektóre dialogi również wymagałyby dopracowania.
Obsada aktorska nie ratuje całego projektu, w rolę głównych bohaterów wcielają się osoby kojarzone z serialami. Może i Mateusz Banasiuk daje sobie radę, jednak już Marta i Bartosz niekoniecznie, czułem się jakbym oglądał kolejny odcinek pewnego serialu. Reszta obsady filmu, Izabela Kuna, Katarzyna Herman i Mirosław Zbrojewicz, wyglądają jakby znaleźli się na planie przypadkowo.
Podsumowując "Płynące wieżowce" to film który na pewno wywoła zamieszanie w temacie homoseksualizmu. Mimo ambicji, nie udało mu się pokazać w nim nic więcej, aniżeli pewnego miłosnego dramatu, który nie wzbudza większych emocji, nawet poruszając tak "gorący temat" jakim jest odmienność seksualna.
Zapraszam na mój profil na Filmweb ;]
W przyszłym tygodniu film, hmmm...
jeszcze bliżej nieokreślony ;p
